راهكارهاي آسايش حرارتي غيرفعال در پروژه هاي مسكوني

فراهم كردن آسایش حرارتی يا Thermal comfort فضاهای داخلی با استفاده از استراتژی های طراحی برای کنترل طبیعی آب و هوا امكان پذير است.

فرايند طراحي شامل استراتژي هاي آسايش حرارتي غيرفعال – پسيو Passive – مي باشد.

اين استراتژي ها مكانيزم هايي هستند كه با در نظر گرفتن ويژگي هاي هر فضا مانند ميكرو اقليم ها و منشا هاي طبيعي آنها ، دماي هوا را متعادل مي كنند

تا هارموني بين محيط طبيعي و فضاي ساخته شده ايجاد شود.

اگرچه اين استراتژي ها با توجه به تغيير مكان پروژه ممكن است تغيير كند ،

اما اصول پايه اي وجود دارد كه تبعيت از آنها منجر به دستيابي به سيستم هاي غيرفعال مي شود.

نقش نورپردازي و تهويه طبيعي در كنترل آسايش حرارتي

علاوه بر نقش جدايي ناپذير نورپردازي و تهويه طبيعي ، شاخصه هاي غيرفعال شامل استفاده از متريالهاي مناسب كه به آسايش حرارتي كمك مي كند

و عناصر خاص طراحي مانند فضاي سبز و استخرهاي بازتاب دهنده قابل ذكر است.

براي درك بهتر استراتژي هاي طراحي غيرفعال براي آسايش حرارتي ، چندين پروژه مسكوني در ادامه ارائه شده است .

تهويه طبيعي يكي از رايج ترين راهكارهاي طراحي غيرفعال است

و به معناي گردش هواي تازه در فضاهاي داخلي ساختمان است. به عنوان مثال با قرار دادن بازشو ها در جهت هاي مخالف اتاق ، اختلاف فشار باعث گردش هوا مي شود ،

مانند Lee house طراحي شده توسط Marcio Kogan كه در آن درهاي كشويي دماي هوا را در محيط اصلي ساختمان پايين مي آورند ،

يا در نمونه FVB House كه  در آن چوب هاي مشبك اجازه سيركولاسيون هوا در مجموعه را مي دهد.

نقش ارتفاع سقف

دركنار موضوع تهویه ، می توان از اثر پشته ای که در آن هوای گرمتر و متراکمتر بالا می رود و هوای سردتر پایین می آید ، استفاده کرد.

در این حالت ، سقف هایی با ارتفاع دو برابر برای استفاده از این مبادله هوا استفاده می شود ،

همانطور که در خانه Sloth’s House ، سائو پائولو دیده می شود ، همچنین دارای ترکیبی از نور عالی ، و تهويه است و به تهويه مصنوعي نياز ندارد.

استفاده از حياط هاي داخلي

بعلاوه ، استفاده از حياط هاي داخلي به عنوان يك استراتژي طراحي با يك قرن سابقه به آسايش حرارتي ساختمان كمك مي كند. مانند خانه Infiltrated Patio House  كه در نواحي گرم مريدا در مكزيك وجود دارد

و خانه House Among Trees كه در اكوادور است .

اولين خانه داراي حياطي هست كه قسمت زيادي از آن پوشيده است اما پوشش گياهي كمي دارد

و دومين خانه يك حياط كاملا باز با پوشش گياهي فراوان دارد.

سايه اندازي و بهبود آسايش دمايي محيط

درباره نورپردازي طبيعي، علاوه بر قوانين سطوح بزرگ آفتاب گير براي اقليم هاي سرد، بايد به سايه اندازي ها توجه كنيد.

يك صفحه آفتاب گير با طراحي مناسب بايد ميزان نور اخذ شده را كنترل كند.

براي اين منظور، بسياري از عناصر طراحي مي تواند به كار گرفته شود.

يكي از معمول ترين اين عناصر brise-soleil مي باشد كه در خانه Boipeba House  استفاده شده است

يا در خانه Soul Garden House  با پنل هاي سوراخ دار فلزي به كار گرفته شده است.

Cobogo  در خانه هاي Lima House  و L106 House استفاده شده است كه دو خانه با فاصله يك اقيانوس هستند اما در اقليم هاي بسيار مشابهي قرار گرفته اند .

اين تكنولوژي برزيلي اجازه عبور جريان هوا را مي دهد در حاليكه از بازتاب هاي خورشيدي جلوگيري مي كند.

بعلاوه در تاريخ ساختمانهاي برزيلي ، شاهد استفاده زياد از ايوان ها و لبه ها هستيم كه در اينجا در خانه Valeria Cirell House  به صورت يك ايوان محصور بزرگ و پوشيده از كاه ظاهر شده است.

نقش متريال مناسب در سرمايش و گرمايش غيرفعال

وقتي درباره راهكارهاي غيرفعال يا پسيو براي آسايش حرارتي صحبت مي كنيم ، متريالهاي ساختماني يكي از مهمترين مسائل هستند.

براي ساختمان هاي قرار گرفته در اقليم هاي گرم، برخي از موارد منجر به تعريق خانه مي شوند

و همچنين مي توانند به عنوان مانع حرارتي عمل كنند.

در مورد ساختمانها در آب و هوای سردتر ،  آنها می توانند با حفظ گرما و آزاد سازی آن در طول شب ، اینرسی حرارتی را افزایش دهند.

برخی از موادی که ظرفیت حرارتی بالایی دارند عبارتند از بتن ، آجر ، خاک رس جامد و سنگ که در پروژه های مختلف مانند خانه Half Buried house وجود دارد.

در اين خانه از خاک برای ایجاد اینرسی حرارتی مناسب برای آب و هوای محلی استفاده شده است.

آب و آسايش حرارتي

آب يكي از قديمي ترين متودهاي سرمايش ساختمان بويژه در اقليم هاي خشك است.

سرمايش از طريق تبخير آب فرايندي است كه گرماي محيط يا مصالح را از طريق تبخير آب كاهش مي دهد.

يكي از مثال هاي آن خانه Nivaldo Borges Residence  است كه اثري از يك معمار برزيلي است ،

در اين خانه استخرهاي خصوصي و باغسازي وارد فضاي نشيمن و مطالعه شده است.

نمونه جديدتر از آن خانه Bacopari House  در سائوپائولو است.

نقش پوشش گياهي در بهبود آسايش حرارتي

در نهايت ، تاثير پوشش گياهي در فضاهاي داخلي و خارجي را نبايد ناديده گرفت ،

زيرا نقش زيادي در كاهش بازتاب خوشيدي و به دست آوردن يك ميكرواقليم هماهنگ با آسايش حرارتي دارد.

در ميان مثالهاي زيادي كه از پوشش گياهي به عنوان يك استراتژي طراحي استفاده كرده اند

مي توان به خانه MM Tropical House اشاره كرد ،

كه همانطور كه از نام آن مشخص است در يك آب و هواي استوايي در جنوب آسيا قرار دارد و بنابراين پوشش گياهي در آن نقش زيادي در به حداقل رساندن جذب تابشي دارد.

بام هاي سبز

برخي از پروژه ها از فضاي سبز روي بام استفاده كرده اند

كه آسايش حرارتي زيادي را براي قسمت هاي داخلي ساختمان ايجاد مي كند.

بنابراين كاهش مصرف انرژي براي سرمايش و گرمايش محيط را در بر خواهد داشت.

خانه LLP House  در اسپانيا يك مثال جالب است كه در آن آسايش حرارتي به حداكثر رسيده است.

اين خانه نه تنها داراي بام سبز است بلكه فضاي ساخته شده در آن به صورت فشرده است

و مقاومت حرارتي و تهويه طبيعي نيز در آن به خوبي رعايت شده است.

جستجوی یک ساختمان با سطح بالایی از آسایش حرارتی از طریق طراحی منفعلانه نیاز به خلاقیت و نبوغ معماری دارد ،

اغلب نياز به روش های جدید برای استفاده از مواد مختلف یا بازنگری در فنون محلی مطرح مي باشد.

با این حال ، برای اجرای صحیح این استراتژی های طراحی ، آشنایی با ویژگی های سایت ساختمان ، درک جهت گیری خورشید و جهت بادها ضروری است.

علاوه بر این ، پروژه های موفق معمولاً استراتژی های مختلفی را برای دستیابی به بهترین شرایط آسایش حرارتی با يكديگر ترکیب می کنند.

اگر اين مطلب براي شما مفيد بوده است ، آن را با دوستان خود به اشتراك بگذاريد.